Geplaatst op 3 februari 2013

Gedachten hebben een heel grote invloed op onze gevoelens. Omdat wij vaak automatisch reageren op bepaalde gevoelens, doen wij onze acties op dezelfde automatische manier.

Sinds drie maanden sport ik om de dag anderhalf uur lang in de sportschool. Wanneer ik ’s ochtends wakker word en ik denk pfffff ik heb geen zin, regen, kou, bah dan sleep ik mezelf er naartoe. Als ik daarentegen denk aan de kick en de rush die het mij oplevert na een paar minuten op de crosstrainer, vlieg ik er heen. Weer of geen weer. Instructeurs snappen dit ook. Er is een bepaalde oefening die ik graag doe, die mijn zogenaamde core sterker maakt: plankje. Met een gestrekt lijf, in de opdruk-houding. Alleen in plaats van opdrukken, zet je je onderarmen op de grond en blijf je zo lang mogelijk, recht als een plank staan. Wanneer ik plankje doe en ik weet de tijd niet, houd ik het langer vol dan wanneer ik de tijd wel weet. Zeker wanneer er een instructeur met stopwatch naast staat, die grapt over de tijd en me steeds langer laat zweten zonder dat ik het door heb. Ik kies er voor om het mezelf in het sporten makkelijk te maken en dat gaat me ook goed af. Dus ik kies voor positieve gedachten. Hoe werkt dat?

Wij bestaan uit oneindig veel cellen. Elke cel heeft vele receptoren. Receptoren bepalen welke stoffen uit de omgeving van de cel op welk moment wel en op welk moment niet naar binnen gelaten worden. Daarnaast bepalen zij ook welke stoffen uit de cel er naar buiten gelaten worden. Een receptor is een soort functioneel klepje dat doorgang kan verlenen aan een stof, of de doorgang kan afsluiten. Nu is het zo dat bij elke gedachte die we hebben, alle klepjes van alle cellen in ons lichaam in een bepaalde stand gaan staan. Daardoor kan het gebeuren dat je je bij een bepaalde gedachte opeens heel moe voelt, psychisch en fysiek. Of opeens verdrietig, dat is psychisch en dan voel je je fysiek vaak zwaar. Iedere gedachte zet in alle cellen van ons lichaam dezelfde receptoren in dezelfde stand, wat betekent dat bij iedere gedachte er iets gebeurt met de stofwisseling van onze cellen. Dit heeft een directe en grote invloed op onze gevoelens. Gedachten kunnen ons veilig doen voelen, of juist onveilig, groot of klein, fit of moe, gelukkig of in verzet, enz.

Gedachten worden door ons onderbewuste, onze automatische piloot, ook nog eens als instructies opgevat. De gedachte: ‘ik kan het toch niet’ is dus een heel gevaarlijke. Je onderbewuste zorgt dat hij waar wordt. Zo zijn er nog vele zelf-ondermijnende gedachten: zie je wel dat dit niks voor mij is, ik kan het niet, het is me nooit eerder gelukt, ik ben hier niet geschikt voor, het is zwaar, veel te moeilijk, het wordt helemaal niets vandaag etc. Beter is: Ik ga dit oplossen, ik ga iets nieuws leren, ik heb er zin in, vandaag is een mooie dag etc.

Mocht je zelf willen ervaren hoe dit werkt en hoe je dit zelf kunt beïnvloeden, zodat je nog beter functioneert: kom dan naar de workshop “Maak je dromen waar”. 


4 Comments

  1. Myra Lok
    3 februari 2013

    Een leuk boek dat het bovenstaande onderbouwt is “De biologie van de overtuiging” van dr. Bruce Lipton.

    Hij deed uitgebreid onderzoek naar de moleculaire processen waarmee cellen informatie verwerken. Daaruit bleek dat het niet de genen zijn die ons gedrag bepalen, maar dat de genen worden aan- en uitgezet door externe factoren. Ze worden getriggerd door onze waarnemingen, onze gedachten en overtuigingen.

    De Nederlandse vertaling is uitgegeven in 2007 door Ankh-Hermes.

    Reply
    • admin
      6 februari 2013

      Dank je wel Myra!

      Reply
  2. Jazzy
    3 februari 2013

    Damn Brenda you’re on it ! outstanding young capitana !

    xx JD

    Reply
  3. marco
    25 april 2013

    Hallo mooi zo een geacht die afweegt wel of niet .het is altijd een gevecht met je gedacht en afwegen maken .

    en ja een geachten werk zeker uit op je gevoel .

    en dat je zelf overtuigen maar een gedacht die jou zo kan over tuigen dat er geen grens meer is .

    niet gek maar soms word ik daar wel erg moe van

    zou mooi zijn als dit gewoon van zelf gaat

    gr marco

    Reply

Leave a Reply to marco

Cancel Reply